De Echte Bakker Meinders: 200 jaar ambachtelijk bakmanschap met veel plezier

RIJSSEN - Een kwarteeuw hofleverancier: Bakkerij Meinders uit Rijssen. Om hofleverancier te worden moet je strenge kwaliteitseisen voldoen, maar ook moet je onderneming minstens 100 jaar bestaan. Meinders bestaat al twee eeuwen. Een opmerkelijke levensduur voor een nog altijd groeiende onderneming. Dat wordt onder andere gevierd met een Open Dag op 4 mei in Almelo. Dat lijkt tegenstrijdig, maar ambachtelijke bakkersondernemer Ruben Meinders kan het uitleggen: “Een groot deel van de bakactiviteiten doen we in Almelo. Daar hebben we meer ruimte.”

Bouwbouw

Ruben Meinders (56) interesses gingen in eerst meer uit naar een bestaan in de bosbouw. Maar al bijspringend in de bakkerij kwam hij toch in de zaak terecht van zijn vader Willibrord, die nog niet zo lang geleden overleed. Ruben Meinders nam de zaak in 1995 over. Meinders senior werkte nog lange tijd mee in de onderneming van zijn zoon en tot op hoge leeftijd verleende hij hand- en spandiensten. 

Brodshoes

Het begin van Bakker Meinders ligt in het jaar 1824. Maar de ondernemende familie leverde niet alleen brood- en banketbakkers. Het sfeerrijke restaurant Brodshoes in de Bouwstraat komt voort uit het cafetaria dat destijds achter de bakkerswinkel aan de Grotestraat zat. Vooral in de weekenden druk bezocht door jongeren. In 1978 werd met Brodshoes gestart. Brods is de afgekorte naam van Willibrordus, de grootvader van Ruben. “Oom Ben, broer van mijn vader en zijn tante Agnes hebben met het Brodshoes een mooie horecaonderneming neergezet. Op dit moment staan de zonen, Michiel en Guido, aan het roer.” 

Ambachtelijk

Vooral de afgelopen decennia is de onderneming uitgebreid met bakkerswinkels in Almelo, Markelo, Goor, Wierden en Denekamp. “We zijn een ambachtelijk bedrijf, maar we zijn wel met de tijd meegegaan. Om praktische redenen hebben we de meeste bakactiviteiten geconcentreerd in Almelo. Daar hebben we de ruimte. Efficiënt maar zeker niet fabrieksmatig. Als je zegt dat je een ambachtelijke bakker bent, moet je dat ook waarmaken. En dat kunnen we voluit,” benadrukt Meinders.

Jubileumbonbon

Een luxe ambachtelijke bakkersonderneming met een breed klantenbestand dat hij samen met zijn vrouw Hester gewetensvol verzorgt. “Hester staat in nauw verband met de bakkersbranche, want haar opa had in Leeuwarden en bakkerij en gooide hoge ogen met zijn Friese suikerbrood.” Nog meer opmerkelijke dwarsverbanden, want een zus van zijn vader trouwde met een Jorink in Raalte die een bakkerij met lunchroom hebben. “Zij zijn onder andere gespecialiseerd in het maken van bonbons en zij maken ook voor ons de speciale jubileumbonbon.”

Plaatselijke binding

De uitbreiding met steeds meer bakkerszaken in Twente is door Ruben en Hester geleidelijk gerealiseerd. ”Langzaam groeien is voor onze tak van sport het beste,” zegt hij. Het zijn ook vooral bestaande bakkerszaken die ze overnamen en waar veelal het bestaande personeel ook blijft werken. Zo blijft de binding met de vestigingsplaats gehandhaafd, bijvoorbeeld door het aanhouden van de plaatselijke specialiteiten. Maar hij houdt persoonlijk alles goed in de kijker en is verschillende dagen per week onderweg om de bakkerszaken persoonlijk te bezoeken. “Zelf op verschillende momenten op de werkvloer voorkomt dat je voor verrassingen komt te staan. Ik heb geen vaste route, het ligt er maar net aan hoe het uitkomt. In Twente is alles dicht bij. Ben ik in Markelo, dan is Denekamp als het ware al binnen handbereik. Soms moet er ook iets gebracht worden omdat het in de ene winkel even niet is en dan neem ik dat mee. Daar zit geen vast patroon in en zo zie je bedrijvigheid op alle momenten.”

Specialiteiten

Trots is hij op de eigen specialiteiten. “Onze oliebollen rond de jaarwisseling, maar ook Zwitsers brood, toast en zoutjes. Daar is mijn vader mee begonnen. Maar ook onze eigen desembroodlijn: Pain Rubèn. Een historisch brood volgens een bereidingswijze die al eeuwenlang in zwang is. Allemaal natuurlijke grondstoffen en het deeg moet maar liefst 20 uur rijzen. Op de open dag in Almelo zullen we daar iets van laten zien,” zegt Meinders, die in zijn drukke bestaan ook nog tijd heeft voor het beoefenen van zijn grote liefhebberij, de wielersport. “Dat doe ik graag. Dwars door Vlaanderen ploeteren, Parijs-Robaix of Luik-Bastenaken-Luik. Daar kan ik van genieten.” Ook in het maatschappelijk leven draagt hij zijn steentje bij, want hij is voorzitter van de Slotman van der Mijllstichting die eerder in de Julianastraat een interkerkelijk verzorgingstehuis had. Dat lijkt een beetje in de genen te zitten, want ook zijn vader Willibrord was hierin actief. De zorginstelling bestaat niet meer, maar de stichting is nog altijd springlevend en financiert kleinere zorg- en welzijnsprojecten. De gedenkstenen van de zorginstelling zijn nog steeds aanwezig in de zijgevel van de Learkamer.

Ongeregeld

Is het bakkersleven niet een vreselijk ongeregeld bestaan? “Het is maar hoe je het bekijkt,” zegt hij lachend. Werken in de zorg is volgens mij veel ongeregelder. Door groei van het personeelsbestand zouden we wat flexibeler kunnen omgaan met de arbeidstijden, maar toen dat ter sprake kwam, werd het snel afgeschoten. Gewoon zo laten, zeiden ze, want we weten nu elke week precies waar we aan toe zijn.”

Door: Gerrit Dannenberg