Distelvink

De uitdaging

“Dan verkoop je toch de boot”. Kent u die oude reclameslogan nog, waarin een vrouw haar partner ‘moed’ inspreekt?

We schrijven een dinsdagavond medio maart in de raadszaal van het gemeentehuis. Deze avond is er een informatieronde met aan de orde. Het plan voor twee nieuwe, pardon, één nieuwe school in Enter. Een vergadering van maar liefst vier uur! Een vergadering ook waarin de weerstand tegen het plan heftiger lijkt dan voorheen. Er ligt een brandbrief van de omwonenden met velerlei bezwaren. Ouders spreken over hun keuze voor een kleine school in plaats van een megaschool. En algemeen is de zorg die je in Enter hoort: “Een school aan de Bornerbroekseweg, zo gevaarlijk.”

Twee kampen

Vier uren vergaderen in een notendop: coalitie en oppositie willen één ding hetzelfde: het moet nou eens opschieten. De planvorming is al eindeloos en er moet een mooi, modern schoolgebouw komen voor de Enterse kinderen.

De coalitie onder aanvoering van NEW wil twee scholen samenbrengen in een zogenoemd integraal kindcentrum aan de Sportlaan en Bornerbroekseweg. De geschatte kosten daarvan bedragen ruim zeventien miljoen en er zijn de nodige bezwaren tegen.

De oppositie heeft een alternatief plan voor vernieuwbouw op de bestaande locaties en claimt dat de bouwkosten ruim tien miljoen zullen zijn. Bewaren tegen de locaties zullen er niet zijn, want er staan al scholen. Dit alternatief plan moet nog wel goed onderzocht worden. Daarom wordt een maand uitstel gevraagd voor besluitvorming. Die maand uitstel vindt de coalitie dan weer geen goed plan.

Overigens vinden beide partijen dat het plan van de tegenpartij niet deugt. Hun eigen plan is het minst duur en sneller te realiseren. Natuurlijk roept dat de volgende vraag bij uw Distelvink op: coalitie, als je zo overtuigd bent van het eigen gelijk, waarom laat je het alternatief plan dan niet doorrekenen? Als het dan niet deugt, heb je voor eens en altijd gelijk. Deugt het wel, dan krab je je nog eens achter de oren. Mooie uitdaging!

Geld

2026 dreigt een slecht financieel jaar te worden voor gemeentes. Hoe komen we dan uit met onze gezamenlijke centjes? “Dan verkoop je toch de boot?” gaat voor gemeenten niet op, maar de wethouder had bij het onderwerp ‘sporthal’ zijn antwoord klaar: “Dan verhogen we de OZB drie jaar.” Thuis zouden we gezegd hebben: “Lekker lullen zit ook aan tafel.” :-) OZB-verhoging was namelijk altijd een politieke doodzonde in Wierden.

Dames en heren politici, denkt u om onze kindertjes én onze centjes?