OnderWiezer

“Voorleeswedstrijd”

“Marietje Appelgat en haar vieze vrienden”, zo heette het boek waarmee onze oudste dochter ooit meedeed. Een geweldig grappig boek, herinner ik me. Zij was een echte liefhebber van boeken. Op het verslavende af. Bovendien vond ze het ook niet erg om voor een groep te staan. Zittend op zo’n mooie stoel, terwijl iedereen luistert naar jouw verhaal, dat was dus geen probleem.

Onze andere dochter had dat minder. Zij kon zich met andere zaken beter vermaken dan met boeken. Ze moest er niet aan denken om in het middelpunt te staan. Die gaf zich dus nooit op voor een voorleeswedstrijd. Toch vond ze voorgelezen worden, wel fijn. Mooi is dat, hè? Hoe kinderen verschillend mogen zijn. Allebei heb ik ze tot hun twaalfde voorgelezen.

Op basisscholen wordt lezen erg gepromoot en gestimuleerd. Elke dag een half uur lezen schijnt heel goed te zijn. Ik geloof dat meteen. Ik zie in de praktijk wat dat oplevert. Ook zie ik verschillen tussen kinderen. Verschil in interesse en motivatie, maar ook in persoonskenmerken zoals ik bovenaan omschreef.

Wat ook een belangrijke factor is, zijn de ouders. Het is onderzocht dat kinderen, waarvan de ouders ook vaak lezen, meer boeken lezen. Ouders die hun kinderen lang voorlezen, geven daarmee onbewust een signaal af. Lezen is leuk! Kinderen kopiëren hun ouders.

In Wierden is Noortje Geuze voorleeskampioen geworden. Ik ben benieuwd of het een beetje klopt met wat ik hierboven schreef. Wat voor meisje is zij? Welke rol spelen haar ouders en de leerkracht van de Wegwijzer? Meedoen aan een wedstrijd vraagt nogal wat. Goed kunnen lezen en begrijpen wát je leest. Flink oefenen op de punten en komma’s. (of kan ze dat vanzelf?) Een beetje lef en een mooie stem helpen enorm als je ook zo nu en dan het publiek aankijkt. En het belangrijkste... of je het leuk vindt!

Ik herinnerde me deze week uit welk boek ik mijn dochters voorlas: “The never ending story”. Geschreven door Michael Ende in 1979.  Een veelzeggende titel. Beide dochters hebben het ouderlijk huis al verlaten. Ze zijn bezig met elk hun eigen levensverhaal te schrijven. Zo nu en dan mag ik daar nog steeds aan meedoen.

Johan Bisschop