Column Nanne

Verhalenavond in Enter

Onlangs organiseerde de Culturele Raad Wierden een verhalenavond in Enter met als thema ‘Liefde’. Ik ging er naar toe onder het motto ‘Kiek’n en heurn wat wot’. Er werden zes verhalen verteld door verschillende sprekers en spreeksters.

Geert Pluimers benaderde de liefde vanuit het kind zijn vanaf de geboorte dat normaal gesproken alleen maar liefde ontvangt, maar dan naarmate het ouder wordt ook geconfronteerd wordt met de tegengestelde kant van de liefde en zo schetste hij een heel aardig mensbeeld van het leven.

Roselien Slagers kwam met een heel andere invalshoek. Liefde voor de opvang van vluchtelingen uit verre landen en de liefde tussen die mensen onderling. De geslaagde opvang van een Eritrees gezin was haar voorbeeld van liefde.

Trouwambtenares Marion Lammertink van de gemeente Wierden verhaalde over 25 jaar ervaringen met mensen die aan het begin stonden van een nieuwe liefde en/of de wijze waarop deze mensen dat officieel en feestelijk vorm wilden geven alsmede de cultuurveranderingen die daarbij in de loop der jaren hebben plaatsgevonden.

Ben ter Haar kwam met een waargebeurd verhaal over een jong joods meisje (Anna) uit een Enters gezin aan het begin van de Tweede wereldoorlog. Dat meisje werd verliefd op een voetballer uit Borne, die tijdens de bezetting toen ze achttien werd in het geniep trouwde met de voetballer, die haar vervolgens bij zijn familie in Borne onderbracht. Haar ouders en broertjes en zusjes bleven in Enter. Na de afloop van de oorlog moest zij tot haar ontsteltenis ervaren dat haar familie uit Enter was gedeporteerd en de dood hadden gevonden in het concentratiekamp Solibor. Zij overleefde de oorlog dank zij de liefde. Een verhaal dat veel indruk maakte.

Dirk Velten had een verhaal over een joods meisje en haar oude vader dat speelde in vijftiende en zestiende eeuw. Zij en een edelman waren verliefd. De edelman werd door zijn ouders min of meer gedwongen toch met iemand te trouwen van dezelfde adelstand. De vader van het joodse meisje werd vermoord. Het meisje verkleedde zich gesluierd als waarzegster en werd uitgenodigd bij het feest op het kasteel Ruurlo van de edelman. Zij voorspelde de bruid kommer en kwel en de dood. Daarna kuste zij de edelman, terwijl zij besmet was met het pestvirus, zodat ook hij de dood vond.

Hier was liefde de oorzaak van vier doden.

Frans Poelman verhaalde over de moeder van een vissersgezin op Ameland. De visser die ze heel lief had, vond de dood op zee. De zoon eveneens, als gevolg van de nooddruft van zijn moeder, die met een dwaallicht schepen opzettelijk op een zandbank liet stranden om vervolgens de buit te kunnen jutten. Zij trof hem verdronken aan tussen de andere spullen die aangespoeld waren .

Een avond die ik niet had willen missen.

Nanne Bouwman.